Malý pes s velkým egem
Toník je čivava. Co je to čivava? Podle odborné literatury nejmenší psí plemeno na světě, poprvé historicky doložené v Mexiku. Název plemene je odvozen od mexického státu Chihuahua. Pověsti Aztéků, Mayů a Toltéků zmiňují čivavy jako ochránce zemřelých náčelníků na cestě do světa duchů. Do Evropy se tito psi dostali po roce 1890, do ČR až v roce 1971. A do smečky pod Golden Hill v roce 2012
Toník je tzv.externista. To znamená, že k nám přijíždí na kratší či delší dobu, obvykle však na víkendy. Občas se zúčastňuje i našich delších výjezdů na Šumavu. Na svou velikost je neuvěřitelně živý. Pokud ho něco zaujme, nebo se chce prosadit, uvolní neuvěřitelné množství energie. S čivavou se musí žít, aby člověk pochopil, jaká je. A to doslova. Toník dokáže v klidu prospat celý den (nejraději někde schovaný - třeba pod dekou), vzhledem k jeho velikosti je pak problém najít ho v domě. Sám se rozhoduje, zda se ozve na volání. Stejně tak dokáže tryskem dlouhé minuty kroužit, nebo kličkovat po zahradě. Nejprve z prosté radosti z pohybu, postupně však proto, aby všem psům smečky i nám dokázal, že na něj prostě nemáme. Nedá se chytit a vždy dokáže uštvat ostatní, kdykoliv se mu zachce. Má vynikající manévrovací schopnosti. Toník je neuvěřitelný milovník a je u nás velmi šťastný. Při příjezdu do Golden Hill se vítá s každým zvlášť a s každým na jiný způsob. Mně se snaží, jak s oblibou říkám „vylíznout oko“, pak přijde přátelské přetlačování s Chuckem, Ivu má na chování, k vlčici Báře zvolil nejzajímavější přístup – nejprve ji skočí na hlavu a pak hned, aby po něm nechňapla, před ní vysekne hlubokou poklonu (říkám tomu postoj pokory), ve které pár vteřin setrvá a teprve když Barča zakňučí, lehne si účelově před její čumák na záda a nechá si olizovat krk a bříško.
Toník patří naší dceři. Brzy ale pochopil, že smečka je víc. Řekl bych, že si zamiloval všechny. Vyhovuje mu relativní volnost, která u nás panuje a hlavně velký prostor doma i na zahradě. Je však neuvěřitelně paličatý. Tím se liší od všech psů. Sám si rozhoduje, kdy se láskou rozdá, kdy si bude hrát s jinými psy a kdy chce mít naprostý klid. Umí to dát svými signály naprosto jasně najevo. Občas se pokusí zjistit, jestli se dají posunout vymezené hranice, pak musí být člověk důsledný. Na to, jak je malý, je neuvěřitelně odvážný. Při jakémkoliv náznaku útoku je schopen zaútočit sám bez ohledu na to, o jakého agresora jde. Říká se, že čivava není vhodná k dětem. Náš šestiletý vnuk si s ní ale bez problémů rozumí a řekl bych, že se s ním Toník ochotně zapojuje do všech her a lumpáren. Pravdou však je, že vnuk už dokáže včas rozpoznat Toníkovy výstražné signály. V jedné věci je Tonda úplně jiný než ostatní psi. Nedokáže vydržet, když zblízka na něj klidně mluvím a dívám se mu přímo do očí. Znejistí, kňučí, vrčí a dává jasně najevo, abych toho nechal. Neunese delší oční kontakt. Proč, to jsem nikdy nepochopil. Asi ví, že se nejedná o útok a přitom je to něco, co nemůže ovlivnit sám… kdoví.
Petr
Komentáře
Přehled komentářů
Musím se přiznat, že tento příspěvek jsem četla s napětím v těle.... Bude tu zas ta známá jízlivost, anebo si to můj drahý taťka tentokráte odpustí? Přece jen věty typu: ".... ale Chuck za to nemůže, protože Tonda...." jsou v naší rodině na každodenním pořádku :D No pravdou je, že Tonda mívá ťapky takřka ve všem :) Tenhle článek je moc pěkně napsaný a dokonce mě nenapadlo se zamyslet nad některými věcmi, které můj drahý mazlíček dělá, jako je například několik druhů vítání. Děkuji
Tonda
(váš čtenář, 3. 6. 2015 14:51)krásně napsané, někdy si říkám, když čtu vaše stránky, že by nemuselo být špatné býti u vás psem. jen tak dál, ať se mám čím bavit
Re: Tonda
(Petr, 3. 6. 2015 15:38)Děkuji - přesně tohle si říkám celý život "až se jednou opět narodím..." :-)
:o)
(Petra_dcera, 4. 6. 2015 13:00)